ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΟ ΛΟΜΠI ΤΗΣ ΔΡΑΧΜΗΣ ΚΡΥΒΕΤΑΙ ΤΟ ΛΟΜΠΙ ΤΟΥ DEUTSCHE MARK

Οι ελληνικές βουλευτικές εκλογές της 17ης Ιουνίου 2012 είναι οι κρισιμότερες για την Ελλάδα της

μεταπολιτεύσεως αλλά και για την συνοχή του Ευρώ και της ευρωζώνης. Το διακύβευμα λοιπόν είναι ενίσχυση ή διάλυση της νομισματικής ένωσης.

Ο λόγος για τον οποίο η ελληνική κοινή γνώμη έχει φαινομενικά παγιδευτεί στο δίλημμα “Ευρώ ή Δραχμή” είναι προφανής και συνοψίζεται στις ελληνικές υποχρεώσεις που διατυπώνονται στο Μνημόνιο που αποτελεί αναπόσπαστο τμήμα της υπογραφείσας Δανειακής Σύμβασης.

Αυτό που όμως αποτελεί έκπληξη είναι η μεγάλη πίεση που ασκείται στο εσωτερικό της Γερμανίας

αλλά και της Αγγλίας από μερίδα του Τύπου (και στην περίπτωση της Αγγλίας και από κυβερνητικούς παράγοντες σχεδόν απροκάλυπτα) για την αποπομπή της Ελλάδας από την ευρωζώνη και την επιστροφή της στο εθνικό της νόμισμα!

Η εξήγηση βρίσκεται, όσον αφορά στους Άγγλους, στην παραδοσιακή τους στάση ενάντια σε ό,τι αποτελεί την έκφραση μιας ισχυρής πολιτικής ένωσης υπό μορφήν ενιαίου ευρωπαϊκού κράτους. Και η Ε.Ε. πολλών ταχυτήτων απομακρύνει αυτό το ενδεχόμενο που αντιθέτως ενισχύει το όραμα (αγγλική πρόταση, βλέπε “The Economist”) μιας ομοσπονδιακής ευρωπαϊκής ένωσης.

Για τους Γερμανούς όμως ο λόγος είναι διαφορετικός: Είναι η έκφραση των εθνικιστών που νοσταλγούν το Deutsche Mark. Η εν γένει συμπεριφορά ολόκληρων συγκροτημάτων Τύπου και πολυάριθμων οικονομικών ινστιτούτων απηχούν μια νοοτροπία αυστηρής δημοσιονομικής και νομισματικής πολιτικής σαν κι αυτής που επετέλεσε το γερμανικό οικονομικό θαύμα της μεταπολεμικής περιόδου. Το Ευρώ έγινε αποδεκτό από την πλειονότητα των Γερμανών πολιτών μόνο κάτω από την προπαγάνδα που το διαφήμιζε ως το νόμισμα που θα αποτελούσε μια φυσική συνέχεια του deutsche mark με άλλο όνομα.

Στην Ελλάδα είναι πολύ δύσκολο για την κοινή γνώμη αλλά και για τους ειδικούς να αντιληφθούν την ψυχολογική σημασία που έχει για τον Γερμανό το νόμισμά του και η σταθερότητά του. Αποτελεί δόγμα τόσο ισχυρό όσο και τα θρησκευτικά δόγματα. Και το ισχυρό νόμισμα προϋποθέτει αυστηρότατη δημοσιονομική πειθαρχία. Κάτι που τα κράτη του Νότου αρνούνται φύσει(;) και θέσει να εφαρμόσουν.

Υπάρχει λοιπόν στην Γερμανία ένα λόμπι υπέρ του ισχυρού Ευρώ ως συνεχιστή του γερμανικού νομίσματος που αποτελεί την εγγύηση για την ευημερία και την ευτυχία της γερμανικής κοινωνίας. Και το λόμπι αυτό αποτελεί τον θεματοφύλακα της γερμανικής ισχύος.

Χωρίς δημοσιονομική πειθαρχία δεν υπάρχει σταθερό νόμισμα και χωρίς σταθερό νόμισμα δεν χρειάζεται να υπάρχει ένωση κρατών αλλά μια απλή τελωνειακή ένωση.

Ο γερμανικός εθνικισμός είναι σήμερα οικονομικός και νομισματικός.

Ο εθισμός στην διαφθορά.

Οι πληγές του Φαραώ ήταν πολλές αλλά της Ελλάδας ίσως είναι περισσότερες. Αν εφαρμόζοντας τον νόμο του Όκαμ και προσπαθήσουμε να τις ανάγουμε σε μία πρωταρχική αιτία τότε θα περιοριστούμε στην πληγή της ΔΙΑΦΘΟΡΑΣ.

Είναι τέτοιος ο εθισμός των δημοσίων λειτουργών στον χρηματισμό που μόνο με την τοξικομανία μπορεί να συγκριθεί.

Δεν κόβεται χωρίς προσπάθεια και δεν αρκεί η ποινική τιμωρία. Όπως ο τοξικομανής όσο θα έρχεται σε επαφή με την πρέζα τόσο περισσότερο θα εθίζεται έτσι και ο επίορκος όσο θα του παρουσιάζεται η ευκαιρία για χρηματισμό τόσο θα τον επιζητά.

Απομακρύνεται την πρέζα από τον τοξικομανή και μάλλον θα τον γιατρέψετε. ΜΕΙΩΣΤΕ το Δημόσιο στο απαραίτητο και θα μειώσετε μαζί με την διαφθορά και την διάδοσή της στην κοινωνία όπως θα μειωθεί και η διάχυση της πρέζας αν μειωθούν οι δυστυχείς τοξικομανείς που δρουν σαν βαποράκια πολλαπλασιάζοντας τον αριθμό τους.

ΠΡΟΠΑΓΑΝΔΑ ΚΑΙ ΔΗΜΟΣΙΟΝΟΜΙΚΗ ΚΡΙΣΗ

Ο τεράστιος αριθμός ΜΜΕ που αναπτύχθηκε στα χρόνια της ευημερίας ακολουθεί την μοίρα που προδιαγράφει η συντεταγμένη χρεοκοπία της χώρας. Τα περισσότερα ΜΜΕ επίσημα και νόμιμα αλλά και τα ανεπίσημα του διαδικτύου εξυπηρετούσαντους ιδιοκτήτες τους πουλώντας εκδουλεύσεις και εκβιάζοντας καταστάσεις.

Με μια λέξη προπαγάνδιζαν ιδέες και θέσεις.

Η κλασική έννοια της προπαγάνδας αναφέρεται σε ιδεολογίες. Όμως στην Ελλάδα του υπερδανεισμού η προπαγάνδα εξυπηρετούσε πολιτικές και εμπορικές σκοπιμότητες.

Προβολή προϊόντων και προσώπων με κατάχρηση της μεθόδου της πλύσεως εγκεφάλου και βομβαρδισμό μηνυμάτων. Αλλά και εμμέσως με γκρίζους τρόπους.

Το διαφαινόμενο τέλος δεν αιφνιδίασε τους εμπλεκόμενους αλλά τους βρήκε ανέτοιμους. Η αχρήστευση της προπαγάνδας δεν άφησε περιθώρια για αντίδραση πέραν των απεργιών. Η διόγκωση της βιομηχανίας της προπαγάνδας ήταν ανάλογη της αύξησης των εισαγωγών και της κατανάλωσης. Μαζί της στήθηκε ένας ολόκληρος κόσμος από χιλιάδες συντελεστές. Αυτοί όλοι δεν έχουν εναλλακτική. Εν πολλοίς η προπαγάνδα ως παρασιτικό επάγγελμα που είναι όμως αναγκαίο στην δομή της ανταγωνιστικής οικονομίας της αγοράς έπαυσε να έχει την ζήτηση που είχε ακολουθώντας την πτώση της κατανάλωσης.

Η ανεργία του χώρου προκαλεί θλίψη αλλά και απορία: δεν ήξεραν και δεν γνώριζαν πως το κλαδί στο οποίο βρισκόντουσαν ήταν σάπιο; Και το να δουλεύεις σε προπαγανδιστικούς οργανισμούς όσο κι αν αυτό που κάνεις είναι τίμιο (δεκάδες ειδικότητες δεν έχουν άμεση σχέση με την ουσία της προπαγάνδας) δεν πρέπει να σε προβληματίζει;

Το μέλλον της προπαγάνδας συνδυάζεται με το μοντέλο ανάπτυξης της οικονομίας. Η αγροτική οικονομία π.χ. χρειάζεται λιγότερη προπαγάνδα και τα σταθερά πολιτικά συστήματα με μορφωμένους πολίτες, χρειάζονται ανωτέρου επιπέδου μηνύματα και τεχνάσματα.

Στην αναδιάταξη του χώρου αυτού ο οποίος συνδύαζε και την διασκέδαση με την πληροφόρηση (πολλές φορές στα όρια της παραπληροφόρησης και συχνά κατέληγε στην συκοφαντία) πρέπει να ληφθεί υπόψη ο παρασιτικός χαρακτήρα της.

Επειδή όμως ο σκοπός της χειραγώγησης της μάζας είναι μέρος του οικονομικού συστήματος αυτή δεν θα σταματήσει. Και η αναδιάταξη πρέπει να γίνει ανακατεύθυνση. Είναι ίσως ουτοπικό αλλά η προπαγάνδα πρέπει να υπηρετεί τις αξίες κι όχι οι άξιοι να είναι υπηρέτες της φαυλότητας. Κι όσοι εργάζονται σε προπαγανδιστικούς μηχανισμούς ας γνωρίζουν πού εργάζονται και για ποιο σκοπό εργάζονται.

Όποιος εργάζεται σε προπαγανδιστικές εταιρείες είναι σαν να εργάζεται στην πολεμική βιομηχανία.

Το κίνημα των πειρατών και η πολιτική οικολογία

Η πολιτική οικολογία τονίζει πως το αυθεντικό περιβάλλον είσαι εσύ.
Λέμε όχι στο σύνθημα ''σκεφτόμαστε πριν από σας για εσάς'' της βιομηχανικής καταναλωτικής υποδούλωσης. Γίνε κυρίαρχος της σκέψης σου. Γίνε κυρίαρχος της ψήφου σου. Η οικολογική διαβίωση δεν συμβιβάζεται με τόνους τσιμέντου.

Το κίνημα των πειρατών συμφωνεί με την απεξάρτηση της περιβαλλοντικής πολιτικής από τις πλασματικές καταναλωτικές ανάγκες του συστήματος και την περίφραξη φυσικών χώρων προς οικοπεδοποίηση.